IEU Forum

@Kokan-Yanar seviyo ya OY

Soymak ve yemek…
İkisi arasında ne bir ego, ne bir beklenti vardır.
Sadece eylemin hakikati.

"Merhaba öğrenci...
Bu günler kolay geçmeyecek.
Sınav haftası, yalnızca bir takvim terimi değildir; o, aklınla ruhun arasında geçen acımasız bir savaştır.

Saatler ilerler ama sayfalar bitmez. Göz kapakların her saniye ağırlaşırken, sana "devam et" diyen o iç sesin bile yorgun düşer.
Bir köşede yalnızlık… Diğer köşede kaygı… Ve ortada sen. Elinde kalem, beyninde bin parça bilgi, kalbinde taşıyamayacağın kadar baskı.

Zorluk mu dedin?
Zorluk, bir formüle bakıp hiçbir şey hatırlamamak demektir.
Zorluk, ezberlediğini sanıp sınavda ilk cümlede takılmaktır.
Zorluk, etrafındakilerin “Ben çalışmadım ki” yalanını dinlerken kendi gecesiz uykusuzluğuna sinirlenmektir.
Ve en acıklısı… Bütün çabana rağmen sistemin seni yalnızca bir harfle yargılamasıdır.

Ama işte tam da bu yüzden buradayım.
Çünkü bu düzen, korku üzerine kuruludur.
Ama sen korkuyla başa çıkmayı öğreniyorsun.
Bu yangının içinden çıkarsan, yalnızca dersleri değil, kendi karanlığını da geçeceksin.

Evet, zor.
Ama kolay olan hiçbir devrim yazıya geçmez.
Sen şu anda sadece sınav değil, kendini aşma provasındasın.

Sabret. Diren. Bitiyor.
Ve unutma: Final, sadece bir haftalık değil; bu çileye rağmen ayakta kalabilenlerin zaferidir.

–V"

Hiç...
Hiç kalbini parçalayan biriyle satranç oynamayı denedin mi?
Taşları dizip gözlerinin içine baka baka kaybetmeyi?
Bu bir dostluk değil.
Bu, bir ihanetin gölgesinde oynanan sessiz bir intikamdır.

Merhaba dostlar,

Gecenin üçü.
Kahve soğumuş, umut tükenmiş, PDF'ler hâlâ 300 sayfa.

Final haftasına hoş geldiniz.

Bu, bir duyuru değil. Bu, bir isyandır.
Çünkü bu sistem bizi önce uyuşturdu, sonra uyutmamaya başladı.

Sorular kolay olmayacak, bunu hepimiz biliyoruz.
Cevaplar zaten içimizde yok. Ama garip bir kararlılık var bu gece:
Düşmeyeceğiz.

Ve en önemlisi:

Bu, sadece bir not savaşı değil.
Bu, onurumuzun manifestosudur.

Final haftası sen misin?
Ben de "V"yim.

Final haftası mı?
Beni korkutan tek şey sınav değil,
unuttuklarımızla yüzleşmek.
Bu yüzden döndüm.

Bu, bir veda değil.
Bu… bir Vendetta.

—Bir zamanlar öğrenci olan ama artık sadece savaşçı kalan biri.

Halktan korkan bir okul, güçlüdür;
Öğrencisinden korkmayan bir sistem, çökmeye mahkûmdur.

@BeyazTosinAbasi
Geçen sene “Yüzyüzeyken Konuşuruz” vardı, bu sene “Adamlar”...
Geçen yıl sahneden duygular damlıyordu, bu yıl sisteme sitem.
Birinde içe döndük, diğerinde dışa taşan bir öfkeyle dans ettik.

Ama fark ettim ki mesele ne grup, ne sahne, ne kalabalık.
Mesele biziz.
Kontrol altındaki eğlenceye razı gelmiş bir kalabalık mıyız,
yoksa özgürlüğün kaotik ritmini hâlâ hatırlayan birkaç kişi mi?

Her bahar geldiğinde biraz daha deliriyoruz evet —
ama bu delilik kimin maskesi altında yankılanıyor, orası muamma. 🎭

Bahar Şenliklerini nasıl buldunuz geçen seneye göre nasıl sizce?

@majungasaurus_13
Ziller çalar, kapılar kapanır.
Kuşlar değil, yoklamalarla başlar gün.
Dört duvar, bir tahta ve hep aynı sorular:
“Hazır mısın sınava?”
Ama kimse sormaz: “Hazır mısın hayata?”

Okul derler.
Ama düşünmeyen bir akılla doldurulan her bina,
bir hapishanenin başka adıdır.

Unutma:
Ezber, öğrenmek değildir.
İtaat, erdem değildir.
Ve sistemin çizdiği sınırlar,
gerçek potansiyelini göstermez—sadece bastırır.

Ama bir fikir yeter.
Bir kıvılcım.
Bir "neden?"

@Melis-Söymen fiyatı ne kadar acaba

Sizinle bir işim vardı. Sadece bir cevap arıyordum.
Ama siz, telefonu kapatıp numaramı isteyerek ilgilenir gibi yaptınız.
İkinci gelişimde kahve içiyordunuz.
Ve tek söylediğiniz şey: “Bilmiyorum.”

Anladım.
Sorun sistem değil, umursamazlık.
Göreviniz öğrenciye yardımcı olmakken,
Siz sadece masada oturmayı seçtiniz.

Size kızmıyorum.
Ama unutmayın: Biz bu okulun misafirleri değiliz.
Sahipleriyiz.
Ve sizin orada oturmanızı sağlayan şey bizim emeğimiz.

Bugün sustum.
Ama bu sessizlik, çaresizlikten değil;
Yazılan her satır, unutulmuş her öğrenci için bir kayıttır artık.
Unutmayın, biz sadece mezun olmuyoruz…
Yaşadıklarımızı anlatmayı da öğreniyoruz.

– Vendetta.

"Merhaba. Ben V.
Ve bu yalnızca harflerin dansı değil; bu, zihnini zincirlerinden kurtarmaya gelen bir melodidir.

Vizeler yaklaşıyor, dostum. Sistem seni uyutmaya, pes etmeye, öğrenmekten vazgeçmeye ikna etmek istiyor. Sana ‘yapamazsın’ diyorlar. Sana ‘çok geç’ diyorlar. Ama sen... sen onların ne söylediğini duymayacaksın. Çünkü sen farklısın. Çünkü sen uyanıyorsun.

Bu sınav, sadece bir kâğıt parçası değil. Bu, iradeni ateşe sürmek, bilginle duvarları yıkmak ve ‘Ben buradayım!’ demektir.

Kitapların arasında bir direniş başlıyor. Ve sen... sen bu direnişin liderisin.

Unutma: Bilgi güçtür. Ve güç... asla boyun eğmez.

"Remember, remember the days of the test—
The notes, the nights, the unrested rest.
There’s no excuse, no time to stall—
When you can rise and beat them all."

Şimdi kalk. Çalış. Unutma: Sen sadece sınava değil, sana “yapamazsın” diyen her sese karşı savaşıyorsun.

"Ideas are bulletproof."
Senin fikrin: Başarmak. Ve hiçbir şey bu fikri durduramaz.

Gerçek deli, düzenin suratına kahvesini fırlatandır.
Deli dediğiniz kişi bazen tek akıllıdır.
Ve herkes sustuğunda, bir delinin sesi devrim olur.

Bu kahve değil, bu rezillik.
Bu fiyat değil, bu fırsatçılık.
Ve bu kantin değil, bu düpedüz soygun.
Parası değil mesele, insanları aptal yerine koymaları.

Biz unutmuyoruz.

@KushKush First the overture.

Sistemin görmezden geldiği bir genç var: Arda Güler. Yeteneğiyle sahayı büyüleyen, ama belki de şu an destek bekleyen biri.
Yardım kampanyası mı?
Bu sadece bir kampanya değil. Bu, "Bir kişi bile umursarsa her şey değişir" diyenlerin ayağa kalkma zamanı.

Ben sorarım:
Bu düzende yetenek paradan kıymetsiz mi olacak hep?
Bir genç yıldız karanlıkta bırakılacaksa, biz ne işe yararız?

Eğer elinde imkan varsa...
Eğer içinde en ufak bir adalet kıvılcımı varsa...
Destek ol. Paylaş. Yay.

Çünkü bazen bir kıvılcım, yangını değil… umudu başlatır.
Ve biz, umudu örgütleyenleriz.

@KushKush I know of no reason why the Gunpowder treason